Nicolaus von der Flüe

Neem alles van mij wat mij hindert naar u toe. Geef me alles wat me dichter brengt tot u.

*1417 Flüeli – † 21 maart 1487, Ranft (Zw)

25 september is zijn dag op de Rooms-katholieke heiligenkalender. Patroonheilige van Zwitserland en van de Zwitserse Garde. De Zwitserse overheid droeg in 2017 bij aan de viering van zijn 600ste geboortejaar. Protestanten hebben hem er ook hoog.

Klaus was boer, echtgenoot, vader van tien kinderen. Hartje Zwitserland. Hoog in aanzien en met belangrijke verantwoordelijkheden. Oktober 1467: op zijn vijftigste legt hij alle functies neer en met toestemming van zijn echtgenote Dorothee Wyss verlaat hij het gezin. De oudste zoon is twintig, oud genoeg om de boerderij te runnen. Klaus heeft het verlangen om een dieper geestelijk leven te leiden. Op aanraden van een priester was hij zich al meer gaan verdiepen in het lijden van Christus. Hij wil naar een broederschap in Bazel, maar visioenen doen hem onderweg rechtsomkeert maken. In de Ranftkloof, niet ver van huis, maakt hij een hut van takken en bladeren. De zomer erop bouwen boeren voor hem een kapel en een beter onderkomen. Daar leeft hij voortaan een leven van vasten en bidden. Hij kan niet lezen of schrijven. Hij teert op kennis die geestelijken hem aanreiken. En op het brood en de wijn van de eucharistie, zijn enige voedsel, zo wordt verteld.

Geheel in de stijl van eerdere kluizenaars krijgt Broeder Klaus veel bezoek. Vlak voor Kerst 1481 dreigt een vergadering van de Eedgenoten die net een overwinning op de Bourgondiërs hebben gehaald op een mislukking uit te lopen. Een burgeroorlog in het verschiet? Maar iemand stuurt een afgezant naar Nicolaus. Die heeft zeker wel een boodschap van vrede! Het werkt. En zo werd een analfabete mysticus de redder van Zwitserland.

Recent is er meer onderzoek gepleegd naar het bewaard gebleven meditatiedoek dat hij rond 1470 van bewonderaars gekregen had. Het was zijn ‘boek’ om via de afbeeldingen de heilsgeheimen te overdenken zoals de kerk die viert. Het middelste medaillon bevat een middeleeuws mensenhoofd. Meditatie draait immers om bewustwording van jezelf als beeld van God. Het doek moet krijgsbuit zijn uit een andere overwinning op Bourgondische legers, bezit van niemand minder dan Karel de Stoute. Diens afbeelding in het midden was vervolgens overgeschilderd met de baardige kop van een boer.

In een van zijn visioenen komt hij bij een bron waaruit drie zaligheden stromen. Wijn, olie en honing. Buiten op de markt is het heel druk. Maar waarom komen de mensen niet meer uit déze bron putten? ‘Meer Ranft’ was het motto van zijn jubileumjaar.

2017